Ochtrup

Het drama van Sint Maria

Audio

Text

Hartelijk welkom in de Mariakerk! Mijn naam is Ludwig Ebbing en ik ben sinds 1961 pastoor in de Mariakerk. Deze zondag 5 September 1965 is een dag waar onze gemeente lang naar uitkeek. Na anderhalf jaar kunnen we eindelijk weer de heilige mis vieren. Gelukkig is de tijd van noodoplossingen hiermee ten einde!
Weet u, na 1945 maakten 3000 vluchtelingen en mensen uit het oosten van Ochtrup hun nieuwe thuis. In totaal had onze gemeente 11500 inwoners. Dat waren er te veel voor onze oude Lambertuskerk in het centrum van de stad, dus moest er een tweede kerk aan te pas komen. Gepland werd de kerk door de architect Dominikus Böhm, een echte expert op het vlak van kerkbouw. Hij kende Ochtrup al van de textielfabriek van de gebroeders Laurenz. De bevolking hielp om de plannen van Böhm werkelijkheid te laten worden. Na twee jaren bouwen werd de kerk in 1953 feestelijk geopend. Maar, na slechts 11 jaar haalde onze kerk het nieuws op radio en TV: ze werd alweer gesloten! Wat een schande!
En dat terwijl onze kerk zo mooi is: ze bestaat uit drie hallen. De muren zijn gemaakt van rode bakstenen, gesierd door een wel negen meter groot roosventer. De grote klokkentoren staat bijna los van de rest en heeft ramen van verschillend formaat. Het concept achter de Mariakerk was de “Tent van God”, gebaseerd op de rondtrekkende godsgemeentes aan het begin van het christendom en verwijzend naar het tabernakel van Israël tijdens de omzwervingen in de woestijn. Het prachtige idee was echter niet goed in de praktijk gebracht. Slanke staalpilaren in de kerkhal droegen het licht ogende, wit gestuukte plafond, dat volgens de “Rabitz”techniek gebouwd was met gips op stalen roosters. Maar het staal was niet roestvrij, en zodoende roestten de roosterdraden in het plafond na een paar jaar. Uiteindelijk bestond er zelfs instortingsgevaar in de kerk.
En zoals u weet stoot een ezel zich niet twee keer aan dezelfde steen, maar de mens soms bijna wel! De kunstcommissie van het concilie liet weten dat (met opgezette stem) ze niet om haar eigen wens tot restauratie van het door Dominikus Böhm gemaakte ontwerp, tot in het fijnste detail, inclusief Rabitzplafond en pilaren, heen kon. Nou, toen ik dat hoorde explodeerde ik bijna! Gelukkig wonnen wij de strijd, en nu hebben we een robuust plafond uit hout. Nu lijkt de kerk weliswaar wat minder op een “tent van God”, maar we hebben wel een prachtig glas-in-lood raam van de Nederlandse kunstenaar Hubertus Brouwer, dat geweldige kleuren in het huis van de Heer brengt. Pop-Art in de Mariakerk! De kleurrijke ramen spiegelen het leven van Maria weer, en zien er met iedere lichtinval weer anders uit. Werkelijk prachtig! (Lacht): Maar, sommige afbeeldingen zijn best wel gewaagd voor een kerk! Zoiets kenden de Ochtrupers toen nog niet, en de kunstcommissie van de bisschop al helemaal niet! Maar ja, tijden veranderen. Het is belangrijk dat de kerk een taal spreekt die de gelovigen verstaan – gisteren, vandaag en morgen ook nog. Nu dat we het toch al over kunst hebben: neemt u vooral een kijkje naar de 14 kruisigingswegafbeeldingen in onze kerk. Ze zijn gemaakt door kunstschilder Clemens Wieschebrink, geboren en getogen Ochtruper, op wie we erg trots zijn. Nou, als u geen biecht af te leggen heeft, dan heb ik nu andere plichten te volbrengen. Wees gegroet!