Töddenlandroute

Audio

Text

Een biertje graag! Mannen, ik moet jullie wat vertellen! Ik ben sinds gisteren terug van mijn reis door Nederland en jullie geloven nooit wat mij overkomen is. Maar laten we bij het begin beginnen.
Net als jullie ben ik in het voorjaar met mijn voorman vertrokken. Daarvoor hebben we op de beurs van Braunschweig nog het beste linnen gekocht. In Bielefeld haalden we nog extra linnen op – mijn waren zijn bij de Hollanders zeer geliefd. Mijn voorman is een kranige man, daarom wil hij ook snel wat bereiken.
In Groningen hebben we mijn handelaren van waren voorzien. En wat valt er verder nog te zeggen, vrienden: mijn zakken waren daarna rijkelijk gevuld, als je begrijpt wat ik bedoel. In Groningen was het voor mij dan ook nog lang niet voorbij. Ook in Leeuwarden kon ik mijn handelaren blij maken met mijn linnen. Mijn voorman heb ik daarna weer terug naar Ibbenbüren gestuurd, zijn werk zat erop. Per schip reisde ik vervolgens naar Amsterdam, om daar bij de beurs mijn wisselbrief af te rekenen. Na al deze inspanningen ben ik aan de terugreis begonnen – via het IJsselmeer ging dat het snelst. Eenmaal aan boord ging het ineens helemaal verkeerd! Drie schurken hebben de hele tocht naar me zitten luren. Donkere zielen zeg ik jullie. Gelukkig kwam ik een kennis uit Hopsten tegen, en gingen we er samen vandoor. Maar plotseling, heel onverwacht, hebben de rovers ons vlak voor de haven toch overvallen. Als doorgewinterde mannen joegen we de twee misbaksels met onze knuppels weg. Geen cent hebben ze te pakken gekregen! Daarom is het volgende rondje van mij, mannen!