Hier, leeve Lüe, staoht wi vör een Tüügnis von een gräsig Verbreken dat hier vör lange Tieden passeert is. Dat hier is de Mordsteen von Golzwarden.

Op een Hoff hier ganz dicht bi leevten moal dree Bröer und mit ehr ehre Huushöllersche Anna Rüdebusch. Wat dor op denn Hoff allns passeert is kann vandagen natürlich nüms mehr seggen man een´s gooden Daags weer dat sowiet dat de Huushöllersche wat Lüttjes kreeg. Nüms wull dat Kind so recht hebben und wer de Vadder weer kunn ok nümms so genau seggen. Und denn weer dat Kind dot, noch nichmal dree Weken is dat old wurrn. Wiel dat Kind over vörher ganz gesund weer keem gau de Snackeree op dat dor woll wen nohulpen harr. Und dat hebbt se denn de Mudder anhungen und se inspeert.

Dor weern de Bröer denn bang dat Anna Saken vertelln de de nüms weten schull und hebbt se dor wedder rutholt. Man nich weil se ehr helpen wulln, nee, se schull nie mehr wat seggen könen und darum hebbt se ehr op gräsige Aart eenfach umbröcht.

Rutkoamen is dat ganze eers 14 Joahr later, worüm eegentlich, dat weet nüms mehr. Und denn hebbt se de Bröer darto verurdeelt dissen Steen hier  optostelln darmit man ehr Schann alltied gewoahr weern kunn. Dat kann´n op den Steen ut de Tied von 1651 ok so naläsen.

Nakoamen von de Bröer hebbt laterhen ok versöcht den Stehen bisiet to bringen und em in´n Graben smeten. Joahre later hett man em wedder funn und fein wedder opstellt dat man de gräsigen Geschichten von vör een poar hundert Joahr ok alltied gewoahr ward.