Audio

Text

Dat is jo wat! Wenn man genau henkiekt  süht man an de rechte Siet von dat Huus  ´n Froonsminsch dat us den Achtersten todreiht. Man se meent nich us. Dat geiht mehr in de Richtung wo fröher dat Rathuus stahn hett und schall soveel heten, dat ehr de Lüe dor moal fix an´n Mors kleien köönt. Dat wull woll Wilhelm Plassmann dormit seggen as he dat Huus boht hett. He har dat nich so mit de Lüe vonne Stadt und hett dat so kunnig moakt. Plassmann weer Handelsmann und verdeente sein Geld mit Holtverkoop. To de Tiet, so um 1900 rum, woorn in Braak noch veele Schepen boat und mit den Holthandel leet sik good Geld verdeenen. Mit dat Huus hett sik Plassmann denn ´n lüttjet Denkmoal sett, dat weer so groot und mit de witten Wände so ganz anners as de meersten anner Hüüs. Een lüttjet Stück wieter har he vördem ok al Huus, man kann an beide Hüüs vondagen noch dat „WP“ sehn. Un in disse „Plassmannsche Villa“ hett he denn Hoff holen, boben weer dat private und unnen wuurn die Geschäfte maokt und noch wieter unnen leevte dat Huuspersonal, allens fein utnannerhooln. Vun disse grooten Hüüs givt dat noch ´n poar mehr und doar kann´n an sehn, dat to de Tiet ok al fokener Geld mit Schepen und den Haben  to verdeenen weer. Von binnen kann man dat Huus nich bekieken wiel dor ok nu noch Lüe in woahnt.