Wenn man so wie wi hier in Braak dicht an´t Woater leevt denn kennt man de gooden und ok de slechten Sieten van´t Woater. Hier heet dat dorum ok: Wer nich will dieken de mutt wieken. Darmit so´n Diek ok holen de harr´n de Lüe vör poar hunndert Joahr de Meenen, dor muss wat Lebendigs mit ingravt weern, anners höölt de Diek nich. In Bremen schüllt se all moal n´Kind mit vergraben hebben un ok in Theodor Storm sien Schimmelrieder wat dorvon vertellt.

Hier in Braake schalle en Pater unnern Diek begraben liggen. Und dat keem so:

Vör veele hunndert Joahr hett de Floot dat Woater bit an de Spitz von denn Diek dreben. De Pater hett den denn Diek anstoken und dat Woater suuste dor man so dör. An de anner Siet von den Diek geev dat denn so een eKuhl wo dat Woater ok in stahn bleev. Dat weer denn de Harrier Braak. De Diekboer mussen nu denn Diek wedder dicht kriegen und darto hebbt se dor n´old Schipp mit inbot und in Schipp harr´n se den Pater insperrt. So hett de Diek denn ok holn.

 

Stormflooten geev denn over ok wieterhen. De von 1962 hett denn noch moal richtig Schaden anricht. So stunn denn to´n Bispill ok de Wienkeller von dat Hotel Linne – vandagen is dat dat Hotel an´n Strom – unner Woater. Denn Wien in de Buddels hett dat nicks utmaokt, man de Etiketten op de Buddels sind al afspölt wurrn. Nüms wuss mehr wecke Wien in wecken Buddel weer. Man de Hotelbaas weer n´plietschen Keerl. Se leet fix nee´e Backels för de Wienbuddels moaken wo denn upstunn „Flootwien“ und verkoffte de Buddels al to denn sülvigen Pries. Und so denn de een oder anner för lüttjet Geld n´gooden Wien köfft und annere hefft för godet Geld blots Kopppien kregen.