Het is moeilijk te geloven dat we al het jaar 1763 schrijven! Ik ben nu bijna 70 jaar oud en het is onmiskenbaar dat Clara Franziska Antonetta, gravin von Westerholt zu Lembeck, nu geplaagd wordt door een aantal kwalen. Maar terugkijkend moet ik zeggen dat de goede Heer het goed met mij heeft bedoeld!
In 1694 werd ik op kasteel Lembeck bij Dorsten als tweede kind van de Graaf Dietrich Konrad von Westerholt geboren. Vijf kinderen hadden mijn lieve ouders , maar geen zoon. Daarom ging met mijn vader de lijn van de Lembeck-familie teloor en ging onze voorouderlijke zetel over in het bezit van de graven van Merveldt. Terwijl mijn andere zussen nu ook trouwden in overeenstemming met hun status, zag ik bewust af van een huwelijk. Ik gaf de voorkeur aan een spiritueel, vroom leven - en een leven dat onafhankelijk was van de stemmingen van een echtgenoot, die zou kunnen proberen om je te laten stoppen met paardrijden of gokken!
In 1719, op 25-jarige leeftijd, werd ik abdis van het klooster van Langenhorst. En hoewel ik later dezelfde waardigheid kreeg in Freckenhorst, bleef het hele leven lang mijn tehuis. Op dat moment was Langenhorst al lang geen klooster meer. Al in 1576 besloten de adellijke dames niet langer in een klooster te wonen, maar Langenhorst om te vormen tot een vrij, keizerlijk, adellijk damesklooster. Natuurlijk behoort het koorgebed nog steeds tot onze dagelijkse taken,maar we leggen geen geloften meer af en kunnen het klooster op ieder moment verlaten.
Onze gemeenschap bestaat uit 12 adellijke dames van het klooster. Elk van hen moet zo rijk zijn, dat ze het klooster niet lastig zal vallen. Al bij hun toelating moet elk van hen 50 talers betalen voor haar residentiejurk. Bovendien moet ze voor de mensen van het klooster 2 ton bier uitgeven, die gedronken worden bij muziek en dans! Ja, zo werelds zijn de dingen geworden.. Maar dat verandert natuurlijk niets aan onze adellijke status. In overeenstemming met mijn afkomst leid ik een adellijk huishouden met talloze bedienden. En natuurlijk bezit ik land. In 1738 kocht ik een burgmansgoed met een tuin, brouwerij en stallen op de bovenburcht in Nienborg. Als „burgmannsvrouw“ vierde ik de aankoop met de vrijgezellen van Nienborg. Ach, dat was geweldig! ...
Maar mijn belangrijkste taak ligt natuurlijk hier in Langenhorst. Als abdis van het klooster heers ik over grote landgoederen - en over alle boeren die erbij horen! Ik stel pastoors, kapelaans en onderwijzers aan. Ik zit in de rechtbank. Maar natuurlijk heb ik ook het heil van mijn onderdanen in het oog. Ja, en ik ben ook erg gevraagd als peettante. Oh ja - en natuurlijk ben ik ook bekend als bouwheer! Helemaal aan het begin van mijn tijd hier, heb ik een heel prachtig gebouw voor mij laten optrekken.
Op de gevel kun je nog steeds in grote letters het prachtige opschrift lezen: "Clara
Franziska Antonetta, Gravin von Westerholt zu Lembeck bouwde dit met haar eigen geld."
Mooie dingen hebben me altijd iets gekost, vooral als het om zaken van het hart ging.
Ah, mijn geliefde Langenhorst, ik ben al 44 jaar jullie regerende abdis. Maar ik voel dat Ik jullie binnenkort moet verlaten. Maar alles is door mij besteld voor het beste. En mijn nichtje, een geboren Gravin von Merveldt, zal mijn erfenis overnemen en voor u zorgen...